Wszystko o PHP
1. 1. Historia PHP
PHP wymyślił jesienią 1994 Rasmus Lerdorf. Wczesne niepublikowane wersje były używane na jego stronie do śledzenia kto czyta jego CV on-line. Pierwsza wersja używana przez innych była dostępna na początku roku 1995 i była znana jako Personal Home Page Tools. Składała się z bardzo prostego parsera, który rozumiał bardzo niewiele makr, oraz z paru narzędzi, które były wtedy popularnie używane na stronach domowych, czyli księga gości, licznik i pare innych drobiazgów. W połowie 1995 parser został przerobiony i nazwany PHP/FI Version 2. FI było częścią innego pakietu stworzonego przez Rasmusa do interpretowania danych z formularzy HTML. Rasmus połączył skrypty z Personal Home Page tools z Form Interpreter oraz dodał obsługę mSQL i tak narodził się PHP/FI. PHP/FI zaczął rozwijać się w niewiarygodnym tempie, kiedy ludzie zaczęli dodawać swój kod.Trudno podać dokładne statystyki, ale szacuje się, że pod koniec 1996 PHP/FI było używane przez co najmniej 15,000 serwisów na całym świecie. Do połowy 1997 liczba ta zwiększyła sie do ponad 50,000. W połowie 1997 nastąpiła także zmiana w rozwoju PHP. PHP przestał być osobistym projektem Ramsusa do którego dołączyła garstka ludzi, stał się znacznie bardziej zorganizowanym projektem zespołowym. Parser został napisany od zera przez Zeeva Suraskiego i Andi'ego Gutmansa. Ten właśnie praser został podstawą dla PHP Version 3. Spora część kodu PHP/FI została wykorzystana w PHP3, ale też wiele zostało napisane zupełnie od nowa.
2. 2. Gdzie działa PHP? Gdzie go się wykorzystuje?
PHP to skryptowy język programowania - programy w nim napisane nie są kompilowane do postaci kodu maszynowego zrozumiałego dla procesora, lecz wykonywane przez specjalną aplikację zwaną interpreterem PHP. PHP został pierwotnie stworzony do wspomagania tworzenia dynamicznych stron WWW, lecz obecnie można w nim pisać także zwyczajne aplikacje dla systemu operacyjnego. PHP to język pracujący po stronie serwera, który pozwala m.in. na dynamiczne generowanie stron www oraz obsługę baz danych. Z tego względu idealnie nadaje się do zarządzania dużą ilością danych. Ponadto PHP cechuje się bardzo wysoką wydajnością – szczególnie w najnowszych wersjach.
3. 3. Do czego służy PHP?
PHP jest skryptowym językiem programowania, który wykorzystuje się głównie do tworzenia stron internetowych i aplikacji. Główną zaletą PHP jest jego prostota pomimo zaawansowanych możliwości, do których może być wykorzystywany. Obecnie nawet 80% serwisów internetowych korzysta z funkcjonalności PHP.
5. Narzędzia PHP
Do programowania w PHP potrzebne są trzy rzeczy. Pierwszą rzeczą jaką musimy zrobić jest znalezienie wygodnego edytora, który będzie nam odpowiadał. Najlepiej niech posiada on kolorowanie składni i wsparcie języka. Czym charakteryzuję się dobry edytor? Jest przede wszystkim wygodny i szybki. Posiada wbudowaną dokumentację, kolorowanie składni, ma przyjazny interface, ma przysłowiową inteligencję, wchodzi w interakcje z programistą oraz posiada wsparcie kodowania np. UTF-8 bądź ISO-8859-2.
6.
1.
<html>
<head>
<title>Pierwszy skrypt php</title>
</head>
<body>
<?php
echo "Przykładowy tekst na stronie";
?>
</body>
</html>
2.
Istnieją cztery różne sposoby umieszczania kodu PHP w dokumencie
HTML, które są reprezentowane przez znaczniki:
-znaczniki kanoniczne
-znaczniki typu SGML
-znaczniki typu ASP
-znaczniki skryptów HTML
3. Przykład
<html>
<head>
<title>Pierwszy skrypt php</title>
</head>
<body>
<?php
echo "Przykładowy tekst na stronie";
?>
</body>
</html>
7. Komentarze w PHP pozwalają na dokumentację skryptu wewnątrz kodu. Przydaje się to, gdy ktoś inny chce zrozumieć działanie skryptu lub nawet gdy jego autor po dłuższej przerwie chce powrócić do kodu. Poniżej zaprezentowana jest konstrukcja komentarza w stylu języka C.
1. Komentarz jednolinijkowy
Jak dodać komentarz do kodu PHP? Istnieją trzy typy komentarzy, z których pierwszy jest jednoliniowy, i rozpoczyna się od dwóch slashy //.
<php
echo 'hello world';
// komentarz jednoliniowy nie wymaga zamknięcia
echo 'hello world';
?>
2. Komentarz Wielolinowy
Komentarze wielowierszowe
Komentarz wielowierszowy rozpoczyna się znakami /* i kończy się znakami */. Dłuższy wywód na niewiele się zda, więc przejdźmy po raz kolejny do przykładu:
#include <cstdio> /*komentarz
trwa...
tak wygląda koniec:*/
int /*tu też można wcisnąć komentarz*/ main()
{
printf( "Test dzialania /* to jest tekst */ Code::Blocks" ); /* a to komentarz
który trwa... */ return 0;
}
8. Zmienna
1. Zmienna w PHP to nic innego jak kontener przechowujący pewna wartość. Nieważne, czy jest to wartość logiczna, liczba całkowita, wymierna czy tez tekst. Ciekawostka w języku PHP jest brak konieczności deklaracji zmiennych, co jest wymagane w innych językach, jak C czy Pascal.
Otóż zmienna jest to identyfikator znakowy, któremu przypisano jakąś wartość. W języku PHP zmienne oznacza się za pomocą znaku dolara (‚$’) przed wspomnianym identyfikatorem. Obsługa zmiennych w PHP jest uproszczona do minimum. W „dużych” językach programowania zmienne trzeba najpierw inicjować (przy czym z góry trzeba określić typ zmiennej), zmienne tekstowe muszą mieć z góry ustalony rozmiar itp. W PHP nie jest to konieczne. Zmienna jest inicjalizowana (to znaczy rezerwowany jest dla niej pewien obszar w pamięci) przy pierwszym jej użyciu
Przykład
<?
$nazwa = 1; // Zmiennej "nazwa" przypisywana jest wartość liczbowa 1
$druga_nazwa = "Tekst"; /* Zmiennej "druga_nazwa" przypisany jest ciąg znaków "Tekst" */
$trzecia_nazwa = $nazwa; /* Zmiennej "trzecia_nazwa" przypisywana jest wartość zmiennej "nazwa" */
echo "To jest $druga_nazwa"; /* Powinien wyświetlić się napis "To jest Tekst" */
echo '$druga_nazwa'; // Powinien wyświetlić się napis "$druga_nazwa"
echo $nazwa; // Powinna wyświetlić się cyfra 1
?>
9. Stałe
1. Stałe są obszarami w pamięci komputera, w których możemy przechowywać wartości. Jednak tych raz przypisanych wartości nie możemy już zmienić. Sposób tworzenia stałych jest zupełnie inny niż w przypadku zmiennych:
<?php
define('TEMPERETURAWRZENIA', 0);
echo 'Temperatura wrzenia to: ' . TEMPERETURAWRZENIA . ' stopni Celsjusza';
// lub
define('DZIEN_OJCA', '23 czerwiec');
echo 'Dzień Ojca: ' . DZIEN_OJCA;
?>
Zasady nazewnictwa stałych są identyczne jak dla zmiennych, jednak nie posiadają one znaku $ (dolar) przed nazwą. Zostało także przyjęte, iż nazwy stałych piszemy wielkimi literami. Stałe mogą przechowywać tylko wartości typu: string, integer, float, boolean (ciągi znaków, liczby i wartości logiczne).
10. Echo
echo () nie jest faktycznie funkcją (jest to język skonstruowania), więc nie są potrzebne do korzystania z nawiasów. echo () (w odróżnieniu od niektórych innych konstrukcji językowych) nie zachowują się jak funkcja, więc nie zawsze mogą być używane w kontekście funkcji. Dodatkowo, jeżeli chcesz przekazać więcej niż jeden parametr do echo (), parametry nie mogą być dołączane w nawiasach.
echo () posiada również skrót składni, gdzie można natychmiast po otwarciu znacznikiem ze znakiem równości. Ten krótki składni działa tylko z short_open_tag konfiguracji.
Przykład
<? Php
echo "<h2> PHP jest zabawa </ h2>";
echo "Hello World <br>!";
echo "Mam zamiar nauczyć się PHP <br>!";
echo "To", "string", "był", "wyprodukowany", "z wieloma parametrami.";
?>
11. Instrukcja print
Funkcja print() służy do wyświetlenia wartości w nawiasie. Wartość w nawiasie nazywa się argumentem funkcji np. print(‘abc’) daje wynik: abc, print(5) daje wynik: 5. Uwaga: argumenty tekstowe funkcji muszą być zawsze podane w cudzysłowach lub apostrofach.
Instrukcja print wartościuje kolejno każde z wyrażeń i wypisuje wynikowy obiekt na standardowe wyjście (patrz niżej). Jeśli obiekt nie jest napisem, wcześniej następuje jego konwersja przy użyciu standardowych reguł. Wypisywany jest zawsze napis - pierwotny lub będący wynikiem konwersji. Przed każdym z obiektów (lub napisów będących wynikami konwersji) wypisywany jest odstęp. Wyjątkiem jest sytuacja, w której z punktu widzenia środowiska wykonawczego bieżącą pozycją na wyjściu jest początek wiersza. Ma to miejsce, jeśli: (1) na standardowe wyjście nie został wypisany jeszcze żaden znak, (2) ostatnim znakiem, który był wypisany na standardowe wyjście, jest "\n" lub (3) ostatnia operacja zapisu na standardowym wyjściu nie była wykonana przez instrukcję print. (Z tego powodu czasem może się przydać wypisanie na standardowe wyjście pustego napisu.) Notka: Obiekty, które zachowują się jak obiekty plikowe, lecz w rzeczywistości nie są obiektami wbudowanego typu plikowego, często nie emulują poprawnie omawianego aspektu zachowania, więc nie należy na nich polegać.
Przykład:
<? Php
$ Txt1 = "Dowiedz się PHP";
$ Txt2 = "w3cschool.cc";
Samochody $ = array ( "Volvo", "BMW", "Toyota");
print $ txt1;
print "Łódź";
print "Studium w PHP $ txt2";
wydrukować "Mój samochód jest {$ samochody [0]}";
?>
12.Instrukcja printf
printf – rodzina funkcji służących do tworzenia i zapisywania tekstu na podstawie szablonu i zestawu argumentów, które są w ten szablon wstawiane. Funkcje grupy printf zostały stworzone na potrzeby języka C. Obecnie są dostępne również dla wielu innych języków programowania.
tekst sterujący - jest to stała łańcuchowa (w cudzysłowach) zawierająca:
- zwykłe znaki (które są po prostu kopiowane na ekran)
- kody formatujące kolejnych argumentów:
%c - pojedynczy znak
%s - łańcuch znaków
%d - liczba dziesiętna ze znakiem
%f - liczba zmiennoprzecinkowa (notacja dziesiętna)
%e - liczba zmiennoprzecinkowa (notacja wykładnicza)
%g -liczba zmiennoprzecinkowa (krótszy z formatów %f %e)
%u - liczba dziesiętna bez znaku
%x - liczba w kodzie szesnastkowym (bez znaku)
%o - liczba w kodzie ósemkowym (bez znaku)
l - przedrostek (long) stosowany przed: d u x o
przykład:
#include <stdio.h>
int main( )
{
int x = 10;
long y = 20;
double s;
s = x + y;
printf ( ”%s obliczen %d + %ld = %f” , ”Wynik” , x , y , s );
}
efekt na ekranie Wynik obliczeń 10 + 20 = 30.000000
Aby określić ilość drukowanych cyfr do kodu formatującego można
np. %4d - liczba dziesiętna na czterech pozycjach
%10f - liczba rzeczywista na 10 pozycjach
%10.2f - liczba rzeczywista na 10 pozycjach, 2 cyfry po przecinku
%.3f - liczba rzeczywista z dokladnoscią do 3 cyfr po przecinku